Mensen denken vaak dat Engels leren door onderdompeling een miraculeuze oplossing is om de taal onder de knie te krijgen: "Oh, Engels leren is makkelijk, je hoeft alleen maar in een Engelssprekend land te wonen!". Het probleem is dat deze misvattingen meestal worden gepopulariseerd door mensen die het nog nooit hebben gedaan, of door mensen die het wel hebben geprobeerd maar eigenlijk niet zo ver zijn gekomen met hun studie Engels. Het is net zoiets als zeggen dat je om professioneel pianist te worden alleen maar toiletbediende in de opera hoeft te zijn.

De omgeving helpt wel - onderdompeling is geweldig, maar het is niet genoeg! Het bewijs zijn de duizenden expats en immigranten die in het buitenland wonen maar geïsoleerd blijven van de rest van de bevolking door de taalbarrière.

Daarom wil ik in dit artikel mijn ervaring gebruiken om u te laten zien hoe u kunt slagen door onderdompeling in het Engels.

Engels leren door onderdompeling - mijn verhaal

Ik spreek Engels, Frans, Hongaars, Russisch en Spaans. Sommige daarvan heb ik in Frankrijk geleerd, andere in het land waar de taal gesproken wordt of heen en weer tussen die twee. In elk geval is onderdompeling een essentiële stap - je wilt het gebruiken om ofwel te leren (zie mijn tips hieronder), of om eindelijk te kunnen genieten van deze vreemde taal die zoveel moeite kostte om te leren!

Succesvolle onderdompeling

Hongaars is een taal die ik door onderdompeling heb geleerd en mijn methoden kunnen door iedereen worden toegepast die Engels door onderdompeling wil leren.

Toen ik in Hongarije landde.=m had ik al een paar aantekeningen in het Hongaars gemaakt, maar eigenlijk niet zo veel. Ik had geprobeerd het in Frankrijk te leren met twee methodes (Assimil en Pimsleur) maar dat bracht niet zoveel succes als ik had gehoopt. Ik kende een paar woorden en zinnen, maar tijdens een reis naar Boedapest, realiseerde ik me dat het erg moeilijk voor me was om ze te gebruiken en de lokale bevolking begreep niet wat ik zei, vanwege mijn uitspraak.

Ik wilde het niet opgeven. Na deze leuke vakantie, die misschien een beetje teleurstellend was vanuit taalkundig oogpunt, besloot ik om voor 2-3 maanden in het land te gaan wonen. Ik vertrok met het idee dat, als ik maar hard zou studeren gedurende drie maanden ter plaatse, ik vloeiend zou kunnen spreken. (U zult zien hoe succesvol ik was).

Onderdompeling in het Engels of een andere taal is altijd een spannende reis!

Vastbesloten om de taal te leren, kwam ik in het land aan met een plan - om elke gelegenheid aan te grijpen om Hongaars te gebruiken, ondergedompeld in de taal. Dit was de eerste keer dat ik in het buitenland woonde en ik wilde ervan genieten en de taal leren door in de cultuur te duiken.

Long story short... mijn plan werkte!

Na twee maanden ter plaatse, kon ik alles in het Hongaars doen. Natuurlijk met wat moeilijkheden (ik sprak niet altijd vloeiend) maar ik genoot van het spreken, ik deed het met een zeker gemak, ik was in staat om het ijs te breken met nieuwe mensen en de hele dag Hongaars te gebruiken.

Ik had geen vloeiend niveau bereikt, laat staan dat ik tweetalig was geworden (tweetalig worden in drie maanden is een illusie), maar ik kon duidelijk communiceren in de taal en haar gebruiken in het dagelijks leven. Kortom, ik had een stevige basis in de taal verworven, ik had ook in twee maanden ter plaatse geleerd wat de meeste mensen pas na jaren studie kunnen leren.

Wat maakte mijn onderdompelingsreis tot een succes?

Beperkte onderdompeling

Het eerste en belangrijkste ding is dat ik één eenvoudige regel had:

Ik stond mezelf toe om ALLEEN de taal van het land te spreken.

Ik verbood mezelf Frans of Engels te spreken. Ik heb alleen op zondagavond bepaalde tijden voor deze twee talenuitgetrokken , om contact te houden met vrienden en familie in Frankrijk.

Wat heeft het voor zin om naar het andere eind van de wereld te gaan als je toch thuis blijft wonen?

En wat heeft het voor zin om naar een land te gaan om je in het Engels onder te dompelen als je het grootste deel van de tijd in je moedertaal blijft spreken (en denken)? Dus:

Wanneer je in onderdompeling leert, sta jezelf dan toe om alleen de taal van het gekozen land te spreken.

Dit principe is de sleutel tot succes om Engels te leren door of via onderdompeling.

Ik hoor al veel bezwaren - "Oké, maar ik kan de taal nog niet spreken, ik moet mijn moedertaal gebruiken."

Net als de zijwieltjes op de fiets van een kind, kunt u uw eigen taal gebruiken om u te helpen het Engels te begrijpen, maar gebruik het slechts op een minimum. Maar gebruik het alleen op het minimum. Probeer alles in het Engels te doen, dat is het doel (en dat is wat taalonderdompeling is!). Je gaat onvermoede talenten ontdekken en zult onder de indruk zijn van het aanpassingsvermogen van de menselijke geest en het menselijk lichaam.

Wat gebeurde er toen ik mezelf alleen de taal van het land liet spreken?

Ik had nog maar één keuze - de taal leren!

Ik kende niemand in de stad. Dus, als ik vrienden wilde maken (en niet depressief wilde worden), MOEST ik de taal leren.

Denk aan de kracht van onze sociale aard. Wij zijn sociale dieren. Als de enige manier om deel uit te maken van een groep is om de taal te leren, dan zullen we die leren. Het is ons overlevingsinstinct in actie.

Met andere woorden, ik had geen keus.

Dus, je zult waarschijnlijk tegen me zeggen: "Maar Fabien, hoe heb je vrienden gemaakt in een taal die je nog niet kende?"

Het is heel eenvoudig (maar het resultaat van vele inspanningen):

• Ik heb veel mensen ontmoet.
• Ik werkte aan wat ik wilde zeggen met mijn leraren (ik had er twee).
• Daarna herhaalde ik dezelfde verhalen met nieuwe mensen die ik ontmoette, tot het een automatisme werd.

Zie het als het werk van een acteur. Een acteur oefent dezelfde regels steeds opnieuw tot het een tweede natuur voor hem wordt. Ze leren eerst de grote lijnen, dan de uitdrukkingen, en dan richten ze zich op extra nuance en details.

Dat werkt ook voor levende talen.

Als je eenmaal in het land bent, ga dan een paar drankjes drinken met de plaatselijke bevolking om het ijs te breken. Dat is leuk en helpt zelfs om je buitenlandse accent uit te wissen!

Ik werkte aan gespreksonderwerpen en eenvoudige verhalen - dingen die ik wilde vertellen aan mensen die ik ontmoette.

In het begin was het moeilijk voor mij om hen te ontmoeten, het kostte veel moeite.

Maar beetje bij beetje, van de ene ontmoeting tot de andere, werden deze verhalen meer en meer vertrouwd.

Mijn output werd steeds vloeiender. Mijn grammatica werd preciezer en mijn uitspraak authentieker.

Als je hetzelfde verhaal veertig keer aan dezelfde persoon vertelt, zou hij zich dood vervelen.

Als je hetzelfde verhaal in het Engels aan tientallen verschillende mensen vertelt, zul je uiteindelijk alleen maar beter worden.

Dit is wat ik precies deed toen ik bezig was met mijn onderdompelingservaring met Hongaars:

• Ik bereidde voor wat ik wilde zeggen tegen mijn lerares Hongaars.
  • Ze was vooral een conversatielerares en ik had geluk dat ik een goede lerares had gevonden.
  • Ze had de intuïtie om te raden wat ik wilde zeggen. In die mate zelfs dat, als ik bijna niets wist, dat ons er niet van weerhield de hele tijd in het Hongaars te praten en slechts af en toe een paar woorden in het Engels te gebruiken, alleen als het absoluut noodzakelijk was.
  • Zij had de wijsheid om mensen te laten herhalen en hen de kans te geven zichzelf te corrigeren voordat zij het zelf zou doen. Op die manier vermijd je de onaangename kant van altijd gecorrigeerd te worden, terwijl je er ook beter door gaat spreken en leert hoe de taal werkt.
  • Ik wist wat ik wilde leren. Ik maakte geen huiswerk (omdat ik dat niet leuk vind en ik compenseerde door deel te nemen aan echte bijeenkomsten), maar ik kwam ook niet naar de lessen zonder me te hebben voorbereid. Ik had altijd dingen om over te praten en dingen die ik wilde ontdekken.
• Ik ontmoette veel mensen bij wie ik kon gebruiken wat ik tijdens mijn lessen had geleerd
  • Zoals ik al zei, werd ik bij elke nieuwe ontmoeting beter, ik was net een komiek!
  • Deze ontmoetingen deden me ook ontdekken over welke andere gespreksonderwerpen ik wilde kunnen praten.
  • Ik maakte aantekeningen. Ik ging nooit uit voor een drankje zonder pen en papier. (Om te noteren, annoteren en krabbelen).
• Het was een vicieuze cirkel! Mijn leraar hielp me om me voor te bereiden. De bijeenkomsten waren geweldig om te oefenen. Ze hielpen me nieuwe ideeën te verkennen, die ik in de klas had behandeld. Door dit te doen, werd ik beter met elke nieuwe les en met elke nieuwe bijeenkomst.
  • Uiteindelijk waren de lessen en ontmoetingen vergelijkbaar - veel mensen die ik ontmoette hielpen me dingen te leren die ik wilde weten hoe ik moest zeggen, terwijl mijn lessen steeds meer ontspannen waren en op een gesprek tussen vrienden leken.
• Ik werkte ook aan grammatica met een grammaticaboek en, daarbovenop, een leraar die gespecialiseerd was in grammatica (een andere dan degene die ik hierboven noemde), vrij duur, wat me zou dwingen om vooruitgang te boeken.
  • Grammatica was zelfs nog belangrijker in het Hongaars, omdat het zo anders is. Door grammatica te bestuderen, kun je de verschillen tussen je nieuwe taal en je moedertaal vaststellen.
  • Als we grammatica leren via onderdompeling (als aanvulling op het spreken van de taal!), hebben we tenminste het plezier dat we de grammatica overal om ons heen kunnen observeren en kunnen zien hoe we die kunnen gebruiken om de taal te begrijpen.
  • Voor Engels is het aan jou om te kijken of grammatica moeilijk voor je is en vervolgens in kaart te brengen aan welke punten je moet werken.

Ik noem deze aanpak een driezijdige aanpak omdat we de taal van drie kanten aanvallen. We kunnen het ook thuis doen. Het voordeel van onderdompeling in het buitenland is dat de kansen om autochtonen te ontmoeten vertienvoudigd of meer worden, zolang je open en sociaal bent en je eentalige expats uit je thuisland vermijdt.

Het systeem

Alvorens verder te gaan en u te vertellen wat mij in staat stelde om een conversatie niveau in het Hongaars te bereiken in slechts twee maanden onderdompeling, wil ik het met u hebben over systematiek.

Wanneer we voor een project staan, rekenen we te veel op onze wil en onze motivatie. Het probleem is dat deze twee uiteindelijk opraken:

• Onze wilskracht neemt af naarmate onze vermoeidheid toeneemt.
• En, zonder zichtbare vooruitgang te boeken, vermindert onze motivatie met de tijd, terwijl ze goede resultaten oplevert wanneer we obstakels tegenkomen.

Een betere hulpbron waar je op kunt rekenen, in plaats van op onze wil en motivatie, is de systemische manier van denken.

In plaats van ten onrechte te geloven dat de wil voldoende is om te slagen, moet je nadenken over de manier waarop je jezelf kunt dwingen om te slagen.

In mijn geval dwong het feit dat ik mezelf had verboden om Engels of Frans te spreken, me om te slagen in het Hongaars.

Of ik zou Hongaars leren en vrienden maken, van mijn reis genieten en mijn doel bereiken (en van het leven genieten!), of ik zou blijven waar ik was, als een eenling, alleen en met niemand sprekend.

Echt, het was geen moeilijke keuze!

Ik had voorwaarden gesteld die mij zouden dwingen de taal te leren.

Merk op dat dit nooit zou zijn gelukt als ik was vertrokken met het idee "ik zou Hongaars wel doen van tijd tot tijd, wanneer ik dat wilde".

Met andere woorden, moeilijkheden kunnen je goed doen, als je ze maar kiest en je ze in dienst stelt.

Om een doel te bereiken, ontwerp je een systeem dat je zou dwingen om dat doel te bereiken.

Taalreizen zijn een goede manier om Engels te leren - je bent in een goede omgeving en je omgeving beïnvloedt je.

Aan de andere kant is dit niet genoeg om Engels te leren omdat je de meeste dingen in je moedertaal kunt blijven doen (mensen uit jouw land zijn overal en het internet maakt het makkelijk om naar de andere kant van de wereld te gaan zonder de band met ons thuisland te verbreken).

Denk hier dus over na in de context van uw doelstellingen (in het Engels of in een andere taal):

Welk systeem kun je ontwerpen dat je zou dwingen te slagen?

Je kent het belangrijkste deel van mijn verhaal al en wat me in staat stelde Hongaars te leren, of op zijn minst een solide basis te leggen om in de taal te kunnen communiceren en leven.

Wat me ook erg geholpen heeft, is het feit dat ik veel gelezen heb over de manier waarop de hersenen werken en hoe ze een taal leren. Ik wist wat ik in theorie en in de praktijk moest doen.

Ik wist ook hoe ik een enorme vreemde taal moest opsplitsen in kleinere verteerbare deeltjes om beter te leren en ervoor te zorgen dat ik vooruitgang zou boeken. Dat is wat we chunking noemen - een sleutelbegrip om een taal te leren. Zoals Engelstaligen zeggen, You can eat an elephant, one bite at a time.

Oh, en deze eerste taalreis is een van de gelukkigste maanden van mijn leven. Het leren van een nieuwe taal, het ontmoeten van massa's nieuwe mensen, en het voortdurend vooruitgang boeken gaven me een zekere zoetheid aan het leven (die nog sterker was gezien de plaats - Boedapest is een prachtige stad die erg leuk is om in rond te lopen). Dit hielp me ook om zelfvertrouwen te krijgen, wat me aanmoedigde om vervolgens op een taalkundige wereldreis te gaan. In een project duiken en slagen is waarschijnlijk de beste manier om je zelfvertrouwen op te bouwen.

Onderdompeling in Rusland

Onsuccesvolle onderdompeling

Het is goed om te praten over wat werkt, maar we hebben de neiging om beter te onthouden wat niet werkt, vooral als het iemand anders overkomt. Dat helpt ons de valkuilen te zien die we moeten vermijden.

Daarom wil ik het met u hebben over mijn eerste contact met de Russische taal en over het feit dat onderdompeling je niet automatisch in staat stelt de taal te leren.

We denken soms dat onderdompeling alles doet... dat, als we in het land zijn, de taal overal en elke dag horen en zien, onze hersenen de taal vanzelf zullen gaan begrijpen, assimileren, en dat we daardoor de taal zullen kunnen spreken. Ik denk dat deze misvatting voortkomt uit de manier waarop we onze moedertaal leren - we worden er voortdurend aan blootgesteld, en de rest lijkt als bij toverslag te werken! Dit is helaas ver van de realiteit.

Kinderen brengen hun tijd natuurlijk door in onderdompeling, maar ze zijn op de een of andere manier met de taal bezig, of het nu met hun ouders is die hen verhalen vertellen, of op de speelplaats met andere kinderen... Dit lijkt vaak op een spel, maar het is nog steeds een vorm van leren. Zij leren ten koste van voortdurende inspanningen, voltijds, en met de noodzaak zich in de groep te integreren. Het is niet de onderdompeling die voor de magie zorgt, maar eerder de uren die besteed worden aan het ontdekken van die taal, die beloond worden.

Merk ook op dat ze heel, heel langzaam leren - kinderen besteden tussen 12.000 en 15.000 uur aan het leren van hun moedertaal! [bron - Diane Larsen-Freeman (1991)] Ik weet niet of u onlangs een gesprek met een vijfjarige hebt gehad... het is schattig, maar het is verre van indrukwekkend voor vijf jaar werk! Als je dat vergelijkt met de duizend uur die een volwassene nodig heeft om een C2-niveau in het Engels te bereiken, is het aantal belachelijk laag.

Kortom, onderdompeling doet niet alles, zoals ik op mijn eigen kosten heb geleerd.

Nadat ik een stevige basis in het Hongaars had gelegd, ben ik op wereldreis gegaan naar Nieuw-Zeeland, Australië, Argentinië, Colombia en de Verenigde Staten... met een paar tussenstops in Hongarije om niet te verliezen wat ik had verworven, en tot slot in Rusland. (Russisch en Hongaars zijn twee totaal verschillende talen en kennis van de ene helpt de andere op geen enkele manier).

Ik begon vol vertrouwen Russisch te leren. Ik was er tenslotte in geslaagd het Hongaars te temmen, de taal die vaak wordt voorgesteld als de "moeilijkste van Europa".

Ik was van plan drie maanden in Rusland door te brengen en dat heb ik dan ook gedaan.

Het probleem - ik kwam in Rusland aan met nul kennis van de taal (en te zelfverzekerd wat we gerust arrogantie kunnen noemen).

Ik dacht dat ik het kon leren met een paar boeken en door onderdompeling... Bovendien was mijn toenmalige vriendin (nu, mijn vrouw) Russisch. Ik dacht dat Russisch mijn brein binnenkwam als een brief in de brievenbus... zo werkt immersie, toch?

Ik was nogal naïef. :-)

Na drie maanden in Rusland was ik nog steeds niet in staat om een basisgesprek te voeren.

Als ik erop terugkijk, is dat niet verwonderlijk:

Ik had niets gedaan om mezelf te dwingen de taal te leren.

Ik had in Rusland meer tijd doorgebracht met werken dan met iets anders. Maar niets kan het simpele feit van tijd doorbrengen met de taal vervangen. Mijn vermogen om te leren werd beperkt door het aantal uren dat ik investeerde in het oefenen van de taal, wat beperkt werd door mijn keuzes en gebrek aan organisatie.

Als het op levensbehoeften aankwam (die je normaal zouden dwingen de taal te gebruiken), kon mijn vriendin alles voor me vertalen en ook haar familie was een grote hulp. Dat werd gewaardeerd en was praktisch, maar daardoor kreeg ik niet de schop onder mijn kont die ik nodig had om me tot leren te dwingen.

Na drie maanden Rusland kende ik min of meer het alfabet en, tot op zekere hoogte, de uitspraak, maar ik sprak de taal nog lang niet of ik beheerste de grondbeginselen niet.

Soms grijpt het leven in en dat hoort nu eenmaal bij het spel. Op dat moment was mijn prioriteit werken. Maar dit zijn dingen die je moet plannen en onderdompeling zal nooit een miraculeuze oplossing zijn voor dat soort problemen.

Je moet weten hoe je jezelf moet organiseren. Of, zoals het gezegde luidt:

By failing to plan, you are planning to fail.

Tips om Engels te leren door onderdompeling

Laten we tot de moraal van het verhaal komen. Waar moet je op letten om een succesvolle onderdompeling in het Engels te hebben?

De les die we uit dit alles kunnen trekken is dat:

Als je je onderdompeling niet zo plant dat het je dwingt om Engels te oefenen, zal de taal niet vanzelf binnenkomen en zul je niet kunnen genieten van wat onderdompeling te bieden heeft: ontelbare uren oefenen met autochtonen.

Immersie is geen oplossing, het is een hulpmiddel. Het is aan jou om dit hulpmiddel optimaal te benutten, met het risico dat je spijt krijgt dat je je kans niet hebt benut.

De valkuilen die u moet vermijden

• Denken dat onderdompeling alles zal doen - nee, het is aan jou om het werk te doen.
• Jezelf toestaan je moedertaal te spreken - je moet je vorige omgeving verlaten om je in de nieuwe te integreren.
• Tijd doorbrengen met mensen uit je eigen land - ren weg van hen!

De te volgen paden

• Bedenk een systeem dat je dwingt Engels te oefenen. Bijvoorbeeld:
  • X aantal één-op-één lessen per week, afhankelijk van uw vooraf bepaalde schema.
  • X ontmoetingen per week (wat waarschijnlijk zou betekenen dat u Y aantal berichten stuurt naar potentiële penvrienden/gesprekspartners).
• Oefen Engels elke dag, meerdere keren per dag, wat ik het dagelijkse ritme voor het leren van talen noem.
• Arriveer in het land met op zijn minst enige kennis van de taal, zodat je snel vooruitgang kunt boeken als je er eenmaal bent.
• Denk in het Engels, ook al ben je maar een beginner.
  • Heroverweeg en hergebruik het weinige dat u weet, vooral tijdens uw wandelingen. Dit zal het Engels meer vertrouwd maken.
• Doe dutjes.
  • Als u veel aan de taal werkt, zult u waarschijnlijk verbaasd zijn hoe moe u uiteindelijk zult zijn (en dat is de goede soort vermoeidheid!). Er is niets beters dan dutjes te doen, waardoor uw hersenen kunnen rusten en het geheugen kan consolideren.

Als je doelen stelt die van jou afhangen, helpt het je om je eraan te houden en jezelf te motiveren.

Als je geen tijd hebt voor een snel dutje, houd dan in gedachten dat het geheugen zich consolideert in je slaap en dat dutjes je zullen helpen je ritme te behouden en beter te onthouden (uiteraard, zolang je genoeg hebt geoefend!!!).

Ik ben niet aan het uitstellen, ik ben mijn geheugen aan het consolideren!

Hoeveel tijd kost het om Engels te leren via onderdompeling?

Je vraagt je ongetwijfeld af Hoeveel tijd kost het in totaal om Engels te leren in onderdompeling? Er is geen perfect antwoord. Dit hangt af van het niveau dat je nastreeft. Het antwoord is hetzelfde, ongeacht of u in immersie leert of niet, want waar u zich ook bevindt op aarde, de vraag is niet zozeer uw locatie als wel het aantal uren dat u doorbrengt met Engels.

Het aantal uren dat nodig is om elk niveau te bereiken.

(Bij onderdompeling heb je kleine geheugensteuntjes als je in een stad rondloopt, als je borden leest en luistert naar de mensen die voorbijlopen en dat is leuk, maar dat is het absolute minimum aan oefening).

In onderdompeling heb je de mogelijkheden voor ontmoetingen, de motivatie, de omgeving, en alles wat je zal helpen om meer Engels te oefenen zonder dat je hoeft te worstelen. Ik raad je aan om te streven naar maximaal vijf uur oefening per dag. Streef naar een minimum van drie uur per dag. Als het in het Engels net zo goed gaat als voor mij met Hongaars (wat ik hoop!) zou je dat de hele tijd moeten kunnen.

Waar kun je Engels leren door onderdompeling?

Ik zou me willen concentreren op de grootste foutdie buitenlanders maken als ze op taalreis gaan om Engels te leren.

Deze fout is heel eenvoudig:

Alle buitenlanders uit één land gaan op dezelfde plaatsen Engels leren!

Londen, New York, misschien Australië voor de dappersten (een enorm land waar de mensen in dezelfde steden geconcentreerd zijn).

Het is ongelooflijk en het gebrek aan verbeelding is ook een beetje triest.

Steden als Londen zijn waarschijnlijk niet de beste plaatsen om je in het Engels onder te dompelen...

Dus, als je al gegaan bent of je aangetrokken voelt door zulke bestemmingen, kan ik dat begrijpen. Het zijn namen die bijna legendarisch zijn en zeker populairder dan, zeg, Sranton, Pennsylvania. En het zijn prachtige steden... maar daar gaat het niet om!

Als u die plaatsen wilt bezoeken, kunt u er op vakantie.

Maar om Engels te leren door onderdompeling, is het beter om ergens anders heen te gaan.

Ga op zoek naar kleine steden en dorpen waar niet zoveel buitenlanders zijn, en waar je naast de enige buitenlander zit, wat ook een voordeel is:

• Je wordt gedwongen Engels te spreken (een voordeel dat groot genoeg is om daarheen te gaan).

Maar ook, door het feit dat je daar bij de weinige buitenlanders zult zijn:

• Iedereen zal nieuwsgierig zijn om met je te praten!

Je land en cultuur zijn zeker fascinerend en mensen zullen veel vragen hebben om te stellen, wat een goede oefening voor je is!

Terwijl als je in Londen of New York bent, je een van de vele mensen uit hetzelfde land bent die iets bestellen in een restaurant, met een zeer duidelijk accent... Dus, dat verliest zijn charme! Wat charmant zou zijn in een kleine stad, waar mensen het geduld en de nieuwsgierigheid hebben om naar je te luisteren, wordt onbeduidend en zelfs vervelend of irritant in een gestresste stad als Londen of New York, of zelfs Sydney en Melbourne.

Denk er eens over na - wil je gewoon de zoveelste buitenlander zijn? Of zou je liever een mooi avontuur beleven op een plaats waar je "exotisch" zou zijn?

Uiteraard vergt het enige moed om naar een onbekende plaats te gaan in tegenstelling tot het volgen van de bekende paden. Nog beter. Dit betekent dat de dapperen worden beloond.

Ga naar plaatsen die minder populair zijn - en per definitie kan ik u niet zeggen waar precies, ik kan u alleen vertellen welke plaatsen u beter kunt vermijden.

En passant, tijdens mijn twee-drie maanden in onderdompeling, bestond mijn grap met de lokale bevolking erin om, zodra ik Fransen hoorde, te zeggen (in de taal) "Oh nee, Fransen! Snel! We moeten hier weg!" Niet alleen hield ik zo mijn taalonderdompeling in stand, maar dit zorgde ook voor een grappige situatie wanneer ik omringd werd door toeristen. Dit zorgde er ook voor dat ik me onderscheidde van de massa en de Fransman was die de lokale taal sprak, in plaats van de toerist.

Ik ben er niet van overtuigd dat we altijd graag in een stad zouden wonen en zeker niet de hele tijd. Kiezen voor een kleinere plaats, die mooier is qua natuur en landschappen kan een frisse wind zijn, die je onderdompeling aangenamer zal maken en je onvergetelijke herinneringen zal nalaten.

Tot slot, als u een volledige onderdompeling in het Engels wilt die ook budgetvriendelijk is, zult u door kleinere en minder bekende plaatsen te kiezen, langer en gemakkelijker kunnen blijven. Of misschien zelfs meteen gaan! Persoonlijk, als ik de keuze moet maken tussen twee maanden doorbrengen in the middle of nowhere, waar iedereen met me wil praten omdat er niet veel toeristen zijn, en een week in New York... dan is de keuze duidelijk!

Het is aan u om de kansen in uw voordeel te laten spelen bij de keuze van uw bestemming: hoeveel uren Engels oefent u door naar deze bestemming te gaan in plaats van naar een andere?

Kleine steden en dorpen zijn een slimme keuze voor uw onderdompeling in het Engels

Hoe bereidt u uw taalreis voor?

Voordat je Engels gaat leren door middel van een volledige onderdompeling, adviseer ik je om een basiskennis van de Engelse taal te hebben. Dit betekent dat je op zijn minst een basiskennis moet hebben waarmee je kunt lezen en die je zal helpen wanneer je in het land aankomt. Dit zal je in staat stellen om je onderdompeling in het Engels op het juiste spoor te beginnen in plaats van te lijden.

Taal-wise

Hier zijn een paar manieren om uw onderdompeling in de Engelse taal voor te bereiden:

• Wees vertrouwd met de Engelse fonetiek, om de gesproken taal te kunnen verstaan.
  • Een goede basis in fonetiek zal u toelaten om te kunnen spreken in plaats van alles te moeten opschrijven.
  • Het aantal Engelse accenten is enorm, dus oefen je begrip van het accent dat wordt gesproken in de regio waar je naartoe gaat.
• Beheers genoeg Engels om te overleven.
  • Je hoeft niet te weten hoe je over raketwetenschap moet praten, noch over internationale politiek, maar beschik wel over voldoende kennis om een hostel (of een motel of een Airbnb) te kunnen vinden en vervolgens accommodatie.
• Weet hoe je jezelf voorstelt en zeg wat je daar doet, om het ijs te beginnen breken.

Je kunt met meer vertrekken (hoe hoger je niveau, hoe meer mogelijkheden je zult hebben) maar ik denk dat dat genoeg is. Gebruik je niveau Engels niet als excuus om niet te gaan ("Oh, ik ga wel als ik beter ben!"), dat zou betekenen dat perfectionisme en uitstelgedrag je avontuur in de weg zullen staan.

Aan de andere kant, verwacht niet dat je Engels leert door alleen maar op reis te gaan. Onderdompeling is geen miraculeuze oplossing en hoe eerder u begint te werken aan uw Engels, ongeacht uw leeftijd, hoe beter uw niveau in het Engels zal zijn.

Logistiek

Voor uw taalreis zijn mijn tips vanuit logistiek oogpunt:

• Ga naar het land met zo min mogelijk noodzaak om te werken. Zo kun je je concentreren op het leren van Engels, het werken met leraren en het ontmoeten van nieuwe mensen.
• Bereidje mentaal en financieel voor. Stel een latere vertrekdatum vast, als dat betekent dat je in betere omstandigheden kunt vertrekken. Maar zodra aan die voorwaarden is voldaan, ga er dan voor!
• Koop je tickets op voorhand, bij voorkeur twee tot drie maanden op voorhand (zelfs vroeger als je ergens ver weg gaat).
  • Het is goedkoper op die manier, aan de ene kant.
  • Aan de andere kant, en nog belangrijker, zul je super gemotiveerd zijn als je eenmaal je ticket hebt! Dit zal je helpen om je voor te bereiden en aan je Engels te werken voordat je gaat.

Als je aan je Engels wilt werken voordat je gaat, raad ik je natuurlijk aan om Click & Speak te gebruiken, omdat dit het meest intelligente product om Engels te leren op de markt is. Het laat u werken aan fonetiek, woordenschat en grammatica op een progressieve en levendige manier, met zo weinig als 20 minuten en tot 3 uur Engels per dag, afhankelijk van uw schema!

Tot slot, hou in gedachten dat dergelijke taalreizen in grote mate een persoonlijk avontuur zijn . Open staan en weten hoe je anderen moet benaderen, weten hoe je het ijs breekt, een goed gevoel voor humor hebben, een goede luisteraar zijn, weten hoe je de eerste stap moet zetten... deze kwaliteiten zijn belangrijk en ze zullen zich ontwikkelen tijdens je reis, om mensen te ontmoeten en voordeel te halen uit je onderdompeling. (Engelstalige boeken over persoonlijke ontwikkeling en communicatie zullen een grote hulp zijn).

Dat was het. Dat is alles over het leren van Engels door onderdompeling voor nu. Ik zal er in een toekomstig artikel meer over vertellen, waarin ik uitleg hoe je een Engelssprekende bubbel creëert in een ander land. In de tussentijd wens ik u Bon Voyage! en een geweldige ervaring met Engels leren!

Gelukkige onderdompeling!

Zie ook

• Click & Speak - de training waarmee u zich kunt voorbereiden op uw reis en echt contact kunt maken met de lokale bevolking.
• Dompel u thuis onder via tv-programma's, boeken en video's.